Η Πρόπολη μας
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν σίγουρα διαπιστώσει ότι σε ορισμένες ράτσες μελισσών μίκραιναν την είσοδο της κυψέλης με μια φυτική ρητίνη για να υπερασπιστούν την αποικία τους. Εξού και το όνομα πρό-πολη. Η πρόπολη είναι ένα σύνολο από ουσίες ρητινώδεις, κολλώδεις και βαλσαμικές. Σήμερα, συλλέγουμε την πρόπολη για τις θεραπευτικές της ιδιότητες.
Η πρόπολη είναι ρητινώδης κολλητική ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες από διάφορα φυτά, την εμπλουτίζουν με κερί, γύρη, ένζυμα και άλλες ουσίες και τη χρησιμοποιούν για να στεγανοποιήσουν και απολυμάνουν το εσωτερικό της φωλιάς τους. Η ονομασία οφείλεται στο ότι οι μέλισσες την τοποθετούν μπροστά στην είσοδο της κυψέλης (προ της πόλης) ώστε να την στενέψουν και να εμποδίσουν την είσοδο στη φωλιά διαφόρων εχθρών όπως είναι τα ποντίκια, μεγάλες πεταλούδες, φίδια και άλλα.
Σύνθεση
| Ρητίνες και βάλσαμα: | 55% |
| Αιθέρια έλαια: | 7% |
| Κερί: | 30% |
| Γύρη: | 3% |
| Διάφορα: | 5% |
Φυσικές ιδιότητες: Το χρώμα της πρόπολης εξαρτάται από την φυτική της σύσταση. Συνήθως είναι καφέ-πράσινη, καστανή, σκούρο καφέ. Είναι αδιάλυτη στο νερό και διαλυτή στην αλκοόλη, στη βενζίνη και σε διάλυμα καυστικού νατρίου. Σε θερμοκρασίες πάνω από 25 βαθμούς κελσίου είναι μαλακή, εύκαμπτη και κολλά στα χέρια, ενώ σε θερμοκρασίες κάτω από 15 βαθμούς κελσίου γίνεται σκληρή και εύθραυστη.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι δημιουργούσαν διάφορες κατασκευές, προκειμένου να οχυρώσουν τις πόλεις, από την ενδεχόμενη εισβολή του εχθρού. Η τάφρος και τα υψηλά, απόρθητα τείχη ήταν κάποιες από τις πιο γνωστές αμυντικές κατασκευές.
Μια από της πηγές έμπνευσης για τους προγόνους μας αποτελούσε η μέλισσα, της οποίας οι 'αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες' συνιστούσαν σημείο αναφοράς. Υπολογίζεται πως ένα μελίσσι μπορεί να παράγει 100 έως 300 gr. πρόπολη τον χρόνο. Η πρόπολη χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική από το 3000 π.χ. στην Αίγυπτο, ενώ ο διάσημος ιατροφιλόσοφος Αβικέννας, στον 11ο αιώνα είχε παρατηρήσει ότι η πρόπολη δρα αποτελεσματικά στους τραυματισμούς από βέλη τόξων κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων!
Στην Ελλάδα υπάρχει εξαιρετική πρόπολη σε σύσταση και αξίες, εφάμιλλη κατά πολλούς ερευνητές της πρόπολης Βραζιλίας, που λόγω της ιδιαίτερης χλωρίδας, αποτελεί σημείο αναφοράς.
Γνωρίζατε ότι..
Μια φωλιά μελισσών μπορεί να έχει μέγεθος 2 τετραγωνικά μέτρα και να περιλαμβάνει 90.000 κελιά. Για να χτιστούν, χρειάζεται λίγο περισσότερο από 1 κιλό κερί, που αντιστοιχεί σε 1.250.000 λέπια κεριού. Η απαραίτητη ενέργεια απαιτεί την κατανάλωση 8.5 κιλών μελιού, καθώς επίσης και γύρης και απαιτεί 80.000 ώρες εργασίας
Η φωλιά των μελισσών
Το μελίσσι
Κατά μέσο όρο, μια συλλέκτρια πραγματοποιεί γύρω στις δέκα πτήσεις την ημέρα, μπορεί όμως να κάνει και πάνω από εκατό, ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκονται τα λουλούδια και το πόσο εύκολο είναι να συλλέξει το νέκταρ. Υπό καλές συνθήκες, όταν ένα είδος φυτού παράγει μεγάλες ποσότητες νέκταρος, μια αποικία μπορεί να συλλέξει μέχρι και 5 κιλά τη μέρα
Η εργάτρια
Μια μέλισσα για όλες τις δουλειές
«Αν χάνονταν οι μέλισσες, η ανθρωπότητα δεν θα επιζούσε περισσότερο από τέσσερα χρόνια» Εδώ και πολλά χρόνια, ο άνθρωπος κατάλαβε ότι αυτό το έντομο εξασφαλίζει από μόνο του το 80% της γονιμοποίησης με γύρη του πλανήτη καθώς είναι επίσης και ένας πολύτιμος σύμμαχος στον αγώνα κατά της αρρώστιας
Albert Einstein
Μελισσοθεραπεία δια μέσου των αιώνων
Οι φιλόσοφοι Δημόκριτος, Πυθαγόρας και Ζήνων, που έζησαν σε προχωρημένη ηλικία, βεβαίωναν ότι αυτή η εξαιρετική μακροζωία οφειλόταν στην καθημερινή κατανάλωση μελιού και προϊόντων της κυψέλης. Ο Ιπποκράτης θεωρούσε το μέλι ως τονωτικό της όρασης και των γεννητικών οργάνων, ως φάρμακο για τους πόνους των αυτιών και ως αποτελεσματικό επουλωτικό για κάθε είδους πληγή. Το σύστηνε επίσης για παθήσεις του λαιμού και του στήθους, ιδιότητες που και η "σύγχρονη" ιατρική αναγνώριζε μέχρι πρόσφατα
Το μέλι
Εγγύηση μακροζωίας
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο θεός Απόλλωνας όφειλε την εκτυφλωτική ομορφιά του στην αμβροσία και στο νέκταρ. Ο Αρισταίος, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης, σύμφωνα με τον μύθο τράφηκε με αμβροσία και νέκταρ για να γίνει αθάνατος. Ήταν ο προστάτης του μελιού και το αρχαιότερο πρόσωπο που ασχολήθηκε με τη μελισσοκομία
θεός Απόλλωνας
Εκτυφλωτική ομορφιά
Χάρη στη γλυκουτίλη, ουσία που παράγεται από τη μέλισσα και υπάρχει στο μέλι, ο καρδιακός μυς χρησιμοποιεί όσο καλύτερα γίνεται τις ζάχαρες που δέχεται. Τα γλυκίδια αυτά, άμεσα αφομοιώσιμα, είναι ένα ιδανικό καύσιμο για τον αθλούμενο πριν από μια έντονη και παρατεταμένη προσπάθεια. Η ακετυλοχολίνη που περιέχεται στο μέλι επιτρέπει να βραδύνει και να ισορροπήσει ο καρδιακός ρυθμός, γεγονός που ευνοεί τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και εξασφαλίζει καλύτερη κυκλοφορία του αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες.
